RIT DOOR DRENTHE EN GRONINGEN

Ik kom in de stad en op het platteland, ik zie weilanden en zee. In ‘dagboek van een chauffeur’ lezen jullie met mijn avonturen mee.
Deze keer rij ik door het bosrijke Drenthe en er gaat niets boven Groningen. Veel leesplezier met blog nr. 4.

Vroeg opstaan

Maandag en dinsdag werd ik verwend door de planning en mocht ik heerlijk uitslapen. Ik hoefde op deze dagen ‘pas’ om 08.00 te beginnen. Ik heb geen problemen met vroeg opstaan, maar ik moet altijd wel even op gang komen. Zowel het uitslapen en de ochtendrust zit er met twee kinderen van 5 en 2 jaar oud niet in. Ik draai vol mee in het ochtendritueel. En daar is spitsuur in De Randstad niks bij. Al doe ik het met heel veel liefde, ik vond het ook wel fijn dat ik vandaag om 05.30 uur moet beginnen.

Op naar Drenthe

In Assen is mijn eerste klant. Ik ben bang dat ik iets te vroeg ben, het is net 07.00 uur geweest. Toch brandt er al licht. Ik klop op de deur en er wordt open gedaan. Het geluk is met de dommen, dus ik word gelost. Vervolgens los ik bij twee bedrijven in Emmen. En dit zijn ook nog buren van elkaar. Ik hoef nergens te wachten, dus dit schiet lekker op.

Er gaat niets boven Groningen

Wel eens van Farmsum gehoord? Dit 1620 inwoners tellende dorpje, ligt onder de rook van Delfzijl. In werkelijkheid is dit één groot industrieterrein. Dus als je denkt dat er in Noord-Groningen niks gebeurt dan heb je het mis. Delfzijl is de op vijf na grootse havenstad van Nederland en heeft het op één na grootste chemiepark. Ook zijn ze hier volop aan het investeren in de energietransitie. In deze regio stikt het van de windmolens. Goed voor het klimaat, maar mooi vind ik het niet. Op deze grauwe dag doet Delfzijl een beetje droevig aan. Het lijkt een beetje op plaatsen als IJmuiden, Velsen of Beverwijk. En dat zijn ook niet bepaald idyllische kustplaatsen. In Farmsum los ik drie metalen kooien, Gitterboxen genoemd, bij een staalbedrijf.

Eerst maar ff kieken

Nu staan er alleen nog twee pallets in mijn auto voor Winneweer. Dit ligt vlakbij Loppersum. Op StreetView zie ik dat de fabriek in een smal straatje zit. Ik moet over een smalle brug en een scherpe bocht maken om er te komen. Omdat ik het niet vertrouw, loop ik er eerst naartoe om te kijken of het toegankelijk is voor een vrachtwagen. De aardige mevrouw aan de balie zegt dat ik inderdaad over het bruggetje moet. Een andere route is er niet. Op het terrein zelf is genoeg ruimte om te draaien. Uit ervaring weet ik dat niet iedereen de lengte van een vrachtwagen goed kan inschatten, dus ik loop nog een rondje om de boel te bekijken. Vertrouwen is goed, controle is beter. Met een beetje stuurwerk moet het wel lukken. Goed werk, chauffeur!

Laden

Laden doe ik bij een vaste klant in Groningen en bij onze vestiging in Veendam.
Met dit mooie noordelijke rondje ben ik om 19.45 weer thuis.

Tot de volgende ‘dagboek van een chauffeur’.