DE LEGE STOEL

Ik kijk naar de lege stoel
De plek waar jij ooit zat
Een zitvlak zonder doel
Maar ooit een goede tijd gehad

Ik kijk naar de brandgaten
Herinneringen komen naar boven
Nu kan ik de stoel wel haten
En ik kan het niet steeds niet geloven

Ik ga zitten op jouw plek
Een koude rilling loopt over mijn rug
Het voelt nog gek
Maar die tijd komt nooit meer terug

Ik zie je in mijn gedachte
De opvoeding die ik van je kreeg
Hoe trots je naar mij lachte
Maar de stoel blijft voor altijd leeg