
Gedicht: De mannen van Oekraïne
Hier sta ik veilig met mijn dochter op het Rode Plein in Moskou. Misschien maar een paar meter verwijderd van Poetin. Door dezelfde Poetin moeten mannen in Oekraïne afscheid nemen van hun zonen, dochters, vrouwen, moeders en vaders. Mannen die een paar dagen geleden nog een gewone burger waren, zijn ineens soldaat. En dit gebeurt allemaal op maar 1800 km van mijn huis.
Moskou
In 2017 bezochten mijn vriendin en ik Moskou. Mijn dochter Tess was nog geen twee en begon net te lopen. Ze heeft nog kleine stapjes gezet op het Rode Plein. Ik kende dit plein ook van de militaire parades. Beelden uit de tijd van de koude oorlog. Zelf ben ik in 1984 geboren en heb de koude oorlog niet heel actief meegemaakt. Maar door mijn interesse in geschiedenis ken ik de historie van Rusland een beetje. Het leest als een jongensboek. Spionnen, geheime diensten en het verschil tussen oost en west. Ook de filmindustrie deed hier aan mee. Films als Spy Game en Bridge of Spies. Wie is er niet opgegroeid met ‘het rode gevaar?’
Helaas blijkt nu dit ‘rode gevaar’ werkelijkheid te zijn. Geen Hollywoodfilm met een spannende verhaallijn. Maar realiteit die de wereld verandert. Voor u, voor mij, maar vooral voor de Oekraïense bevolking. Mijn medeleven gaat uit naar iedereen die lijdt door deze verschrikkelijke daad!
Gedicht: De mannen van Oekraïne
Op het Rode Plein marcheren gewapende soldaten
Hun lopen op het westen gericht
Loerend over de kolf van hun geweer
Kiev is in zicht
Met de geslepen sikkel wordt in het Brusselse wespennest geprikt
En de hamer komt neer als een mokerslag
Tegenstanders opgepakt
Gestuurd naar de Goelag
De strijd begint
Europa eensgezind
En de Russische oorlogsmachine
Stuit op de mannen van Oekraïne
Vechten doe je voor niks
Verdedigen voor alles
#derijdendedichter

